Flitsverhalen uit en over mensenlevens

Herfstmelancholie

Menselijke geluiden in de verte - gemurmel, een motor die optrekt - concurreren met het vrolijke gefluit van de vogels vlakbij, dronken als ze zijn van de bessen waar ze zich in dit seizoen tegoed aan doen. De tijd vertraagt.… lees verder

Trauma

Hij stapt uit zijn bed. Kijkt naar buiten. Knippert met zijn ogen. Sluit ze. Wrijft de slaap eruit. Hoopt dat hij iets anders zal zien dan zonet. Opent ze voorzichtig. Knippert vol ongeloof. Het beeld is niet veranderd: reusachtige… lees verder

Isla

De tinkelende glinstering van de ondergaande zon op het zwarte water geeft haar vleugels. Ze vliegt boven de meanderende kusten van Ballachulish, cirkelt rond de toren van het romantische Eilean Dolan, scheert in duikvlucht over… lees verder

Tik-tak-tok tijd

“Pfff”. Margriet zucht diep. Halfacht, nog een half uur. Ze kijkt geërgerd naar de wijzers van de wandklok. Ze zou zo graag de tijd versnellen. Het rustige en onverstoorbare getik-tak-tok werkt haar op de zenuwen. Ze kan niet… lees verder

Jip en Janneke

Haar hand trilt als ze haar wijnglas naar haar mond brengt. Hij merkt het niet op. Hij is gefixeerd op haar mond die zich opent. We hebben van elkaar gehouden, denkt hij, dat hoeft nu toch niet te stoppen. Net als het glas haar… lees verder

Frituur Freddy

Donkere wolken, zwanger van regen, komen dreigend van boven de zee aangesneld. Een zware noordwester belaagt Cayeux-sur-Mer. Zeezout hecht zich kleverig vast aan hout, metaal en glas. Met veel gebulder stort de zee zich op de… lees verder

Jelena

Scène 1. Haar zware borsten rusten op de halfhoge tafel. Zijn ogen worden onweerstaanbaar aangetrokken door haar diepe sulcus intermammarius. Zijn blik blijft haperen aan een moedervlek op haar linkerborst. Ze kijkt op. Beschaamd,… lees verder

Moderne Mannen

“Als hij de vaatwas leegmaakt terwijl ik niet thuis ben, dan vertelt hij dat – zogezegd terloops – meerdere keren, bang als hij is dat ik het niet opgemerkt zou hebben” zegt ze met pretoogjes aan haar vriendinnen. Ze grinniken… lees verder

John

Met een tergende regelmaat tikt de regen tegen het dakraam. Het is kwart over vier in de namiddag en een winterse donkerte sluipt de kamer binnen. De grijze hemel weerspiegelt zijn verwarrende gedachten. Lastige vragen dringen… lees verder

Pennenlikker

Jarenlang keek ik in etalages verlangend naar dit iconisch instrument met zijn witte topje, het non plus ultra van de schrijfpennen, ontworpen in de wilde en frivole Babylon Berlin-jaren. En dan, op een dag, is het zover. lees verder

Guidel Plages

Ik schrijf dit op een balkonnetje van 2 bij 2 meter, 2 hoog. Door mijn stijlvolle groengrijze Fondation Louis Vuitton-oortjes - gratis gekregen trouwens - luister ik naar Le Métèque van Georges Moustaki. Het contrast met de joelende,… lees verder

Een coronazondag in mei

We trekken onze wandelschoenen aan. Het is half acht. We doen de voordeur open en peilen het weer. Is het nog koud? Hoe zit het met de wind? Hoe ziet de hemel er uit? Een mooie zachtgele bol staat laag boven de horizon, klaar… lees verder

Tante Bertha

Met een mengeling van verwondering en afkeer keek ik als kind uit het autoraam als mijn vader het lichtheuvelende land rond Ieper binnenreed. Langzaam ontvouwde zich een mix van lage en bescheiden landarbeidershuisjes, trotse… lees verder

Park in Brussel

Het is zo’n heerlijke lome junidag waar de middaghitte de tijd vertraagt. De zon lokt me naar buiten. Ik verlaat het kantoor. In stille straten filtert het lentegroen van lindes het zonlicht. Ik wandel zonder bestemming. lees verder

Verwoeste zielen

“Kom ne keer naar boven!”. De onheilspellende toon waarop zijn moeder hem roept, voorspelt niet veel goeds. Als hij op zijn kamer komt, staat ze hem ongeduldig op te wachten met een boek in haar hand. Hij herkent direct de kaft. lees verder

Schuldgevoel

Het zweet stroomt in beekjes van mijn rug. Door de gigantische eetlust en de voorplantingsdrang van de buxusmot moet ik tientallen meters dode hagen verwijderen. Twee uur heb ik gezwoegd. lees verder

Toekomst met Schopenhauer

2010. Ik ben dan 44 jaar. Met mijn 18-jarige dochter Sofie trek ik op een zonnige zaterdag naar Leuven voor een infodag aan de Faculteit Godsgeleerdheid. We nemen de trein, net als in mijn studententijd. Ik voel me licht in het… lees verder